Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
''Men arafe nefsehu fakat arafe rabbehu'' buyuruyor GÜL!...
''Nefsini bilen rabbini bilir''
Böylece insan kalbine yönelir ve ruhunun kapılarını açık tutarsa ki ilim, taat,fikir ve zikirle olur , o zaman O bize kendini bizatihi tanıtır.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta