21 Ekim 1944 yılında Erzurum'da, Palandöken dağının yamaçlarında 2 katlı ahşap bir evde doğdu. 2 yaşında TBC hastalığına yakalandı. Doktorlar yaşamından umut kesince babası mezarını satın aldı. Köylü bir kadının yaban bitkilerinden hazırladığı ilaç ve bulamaçlarla iyileşti. Asker olan babasının Konya'ya tayini çıkınca, bu kentte ilkokula başladı. Orta 3’e geçtiği yıl İzmir’e tayin oldular. İzmir Namık Kemal Lisesinde, Orta 3’e başladığı yıl TBC hastalığı yeniden başlayınca, Askeri Hastahaneye kaldırıldı. Bu hastahanede 3 ay yaşam savaşı verdi. ...
dünyada çok güzel şeyler var...
Çok güzel şeyler var dünyada...
Ben mesela bir sokak tanırım İzmir'de
yere düşen inci taneleri gibi dökülür denize.
Ekvator'da, Quito kentinde uykulu sokaklar
çok kızarlarsa dağlara açılırlar birdenbire.
Bir kente, bir insana nasıl başlanır
takvimlerden düşmekte olan soluk bir pazartesiye
taraçalarda - gaz tenekelerine yerleştirilmiş -
mor karanfiller, taş basamaklara...
Yeşil bir su akıyor gecenin içinden
Şiirle dolu olmak aşkla dolu olmaktır.
Hızla akıp giden bir tren'se sevda,
Gökyüzü
Hüzünlü şemsiyesidir o'nun.
Film seyretmiyoruz ki
Ne de bir kitabın güzel tümceleriyiz.
1.
Adres defterimi Pekin'e taşıdım
Bir karpuzcunun çocukları
uyuyor üzerinde. Gece
siyah bir kadife gibi
Seni öpüyorum sevgili dünyamız
ışıklarla yıldızlarla dolu bir alan'da
Kalbim... Dünyanın ortasında bir menekşe.
Dudaklarımda ıslak bir tango
yaşam mı beni avlıyor, ben mi yaşamı
Diren! Ey kalbim
Diren! Hayasızlığa
Namussuzluğa
Diren! Kötüye
Çirkine, yanlışa
Diren! Yenilme
Parmaklarını öpüyorum teker teker,
serçe parmağın dahil.
Bir eriğin çekirdeğini
kucaklayışı gibi kucaklıyorsun beni.
Ne ışığa ne havaya ihtiyacım var orada.
Senin tenini içiyorum su diye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!