Özgürüm Artik! Şiiri - Hasan Canpolat

Düs görmüyorum,
Uykularim bölünmüyor,
Vicdanim rahat.
Ifademde samimiyim,
Her seyi yaptim;
Yapilmasi gerekenlerin.
Varsa bilmedigim,
Tanri katinda af ola!
Yoksa özgürüm artik.

Sevmek degil,acidim
Insanlik olsun istedim.
Dostca elimi uzattim,
Kolum da istendi.
Yüregim sizladi,
Dayanamadim yüzsüzlüge.
Yiktim bütün duvarlari,
Kücük dünyami cevreleyen.
Bitirdim cilemi sonsuza dek.
Gönül huzuruyla simdi,
Özgürüm artik.
Yeniden hayata merhaba!