kısa ön yargılarla pazarı terk edilmiş kentte
konuşmayı unutmaya yüz tutmuş apartman aralarında
kırlangıçlar iştahla savunuyorlar gökyüzünün mağrurluğunu
sabahı geçe bozuluyor keyfi ara yerde sözsüzlüğün
ilk huzursuzluğum vuruyor gün ışığına paslanıyor gölge
perdeleri açmaya kıyamıyorum dışarı özgürlüğüme saklı
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;