Özgürlüğü İstiyor muyuz?

Anlamıyorsun,
Bilmiyorsun,
Kaçtıkça senden
İçimde çoğaldığını
Öylesine sardın ki dört bir yanımı
Çorak toprağım
Seni nasıl yeşertti?
Ölü hücrelerim seninle nasıl yenilendi?
İnan bilebilseydim anlatırdım sana da...
Beni saran dallarını
Neydi çoğaltan?
Bendeki tutsaklığın
Sende onlarca öyküler yaşatıyor bana
Ne çok çoğaldın bende
Her kaçtığım yere
Ne ağır yüklerinle taşıtıyorsun kendini
Bilmiyorsun
Yabancı şehirlerde
Karşıma çıkan herkesde
Seni ararcasına bakındığımı,
Her yabancıda sesini duyarcasına
Seni dinlediğimi,
Seni düşlediğimi,
İçimde kavuşma öykülerini
Oya gibi işlediğimi
Bilmiyorsun
Belki,
Birbirimizdeki tutsaklığın
Bitmesini istemeyişim bu yüzden
İçimin çoraklığında
Yeşeren bu ormanı
Kaybetme korkusundandır
Senden kaçışım, kimbilir?
Senin benden kaçışın gibi
İkimizin korkusu ortak
Bak işte,
İkimiz de seviyoruz
Böylesi tutsaklığımızı
Aslında,
Biliyoruz
Beni senden
Seni benden kurtarmak
İkimizin de elinde
Öykülerimiz öksüz ama
Özgür olacak
Sen varmısın?
Ben yokum,
İşte o yüzden
İkimiz de yokuz.

2002 / Sesil