Özgürleşme Şiiri - Seyrani Göl

Sana dair ne varsa
bir zamanlar kutsaldı belki,
ama şimdi
birer hatıradan öteye geçemiyor.
Kalbimde değil artık izlerin,
çünkü kalbimi
geri aldım senden.

Eskiden acılarımı saklardım,
şimdi
açıkça taşıyorum onları.
Utanç değil,
onlar benim madalyam ,
iyileşmenin sessiz nişanesi.

Beni tutan ipleri sen bağlamadın belki,
ama çözmeyi de hiç istemedin.
Ben,
kendi ellerimle
kendi zincirlerimi çözdüm.
Sessizce,
kimseyi suçlamadan.
Çünkü özgürlük
bir başkaldırı değil sadece
bazen bir vedadır,
kırmadan, susarak yapılan.

Şimdi rüzgar
sırtımda değil,
yüzümde esiyor.
Kırılgan değilim artık,
kırıldım,
ama o kırıklardan ışık sızıyor şimdi.

Ben,
sana rağmen değil,
sana teşekkür ederek özgürüm artık.
Çünkü sen gittin,
ve ben kaldım.
Ama eskisi gibi değil;
daha sade,
daha gerçek,
daha ben.

Bu benim
yeniden doğuşum değil,
bu benim aslıma dönüşüm.
Ve eğer bir gün gölgemde
kendi sesimi duyarsan,
bil ki
ben artık orada değilim.
Çünkü ben
artık kendimdeyim.
S.GÖL