Yine aynı nağmeler,yine aynı nakarat.
Dinliyorum; duymadan,sessizce ve maziden arta kalan o ince sızı çınlatıyor kulaklarımı,işte başladı yine yeniden aynı işkence,ben sana esirim özgürce.
Yine aynı resim,yine aynı manzara.
Bakıyorum görmeden; kör karanlık senden arta kalan ne varsa,suretin zihnimde işkence,ben sana esirim özgürce.
Yine aynı ses,yine aynı haykırış.
Bağırıyorum usul usul boğazlanarak,hiç umudum olmasada gel demek,seni sensizliğin orta yerinde sevebilmek,kimsesizken yanımda olmanı isteyince,ben sana esirim özgürce.
Yine aynı bahar,yine aynı çiçek.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
harika tebriklerimle dost
YÜREĞİNİZ SAĞ OLSUN
KALEMİNİZ DAİM OLSUN
ESEN KALIN DOSTUM
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta