Bir gönül yolunda aşka doğru giderim
Yalnızım sevdiğim düş peşime sende gel
Çektiğim dertlerden belki daha beterim
Şanssızım kaderim gir ömrüme sende gel
Bu kadar sevinme daha nice dertler var
Gençliğim dert dolu hayatım keder
Mutluluk sonunda gelsin istemem
Ferhada,Kereme gülmeyen kader
Bu aşkın yolunda gülsün istemem
Sel gibi çağlarım derdi izlerim
Yeminler etmiştim kendi kendime
Nasibim olursa bir kere gülmek
Versinler dertleri garip gönlüme
Benim tek korktuğum sevip de ölmek
Gelişin bir veda rüzgarı sanki
Dün yine ağlıyordun bu günse gülüyorsun
Sevdiğin terk edince eriyip bitiyorsun
Düştüğün hallere bak sen bile görmüyorsun
Doğmayı istedin mi sevmeyi istiyorsun
Nereden geldin ise oraya gidiyorsun
Ne kadar söyledim fayda etmedi
Aşkımı yazmaya mısra yetmedi
Dertlerim azaldı yine bitmedi
Umudum oluyor artık son şiir
Derdimi buraya yazmaya geldim
Kimler geldi kimler geçti buradan
Boşa kürek çekme sal’ı terk eyle
Özün mecnun değil aşkın sıradan
Gönül Kabil olma kibri terk eyle
Almış sazın ele gönül dağlıyor
Unutmam gerekli çok sevdiğimi
Seninle yaşayan çarpan kalbimi
Gönlümde duyguyu ümitlerimi
Belki de her şeyi (seni) unutmam gerek
Bir yerin yok muydu bana ömründe
Gün gelip gönlümden uzağa gitsen
Üzülmem sevgilim varlığın yeter
Canıma kastedip beddua etsen
Darılmam tek senin varlığın yeter
Varlığım sevgiden hakkın kuluyum
Aşkımı bırakıp yanıma gel de
Hasretin yolunda yorma beni
Kalbine verdiğim değeri bil de
Yaralı aşkımla vurma beni
Cezamı çekerim dersimi almam
Dertlerin bağrında solmayan gülüm
Sormadan aşkıma savrulmuş külüm
Hasretin yolunda kalmış bülbülüm
Ya canımdan ya gülümden olurum
Dön desem maziye döner mi söyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!