Aşkın ateşiyle kavrulup piştim
Büyük bir çırada içine sen at
Sabahlara kadar ayılıp içtim
İçkinin suçu yok sende kabahat
Evinin önünden bin kere geçtim
Gözlerim uzağa hiç dalmamıştı
Gözyaşım yerlere damlamamıştı
Uyurken bedenim ağlamamıştı
Sen gittin gideli canım sevgilim
Bu günde nedensiz ağlıyorum ben
Bir yalan içinde geldik dünyaya
Gerçeğin dilinde daldık rüyaya
Sevgiyi, hasreti, aşkı bilmeden
Bir kere gülmeden düştük belaya
Bu dünya benim değil, bu rüya benim değil
Gülmeden kaderim sevemem diyor
Dertlerin yolunda bu benim dünyam
Gelmeden sevdiğim dönemem diyor
Hasretin uğrunda bu benim dünyam
Gönlüme yokluğun göze yaş doldu
Süzülen yaşlarla ilgi bekleyen
Gözlerimdir senin kapındaki aşk
Sevgisiz gönüle sevgi ekleyen
Sözlerimdir senin kapındaki aşk
Tertemiz kalbimde yangınım varda
Yalnızlık yoldaşım aşkın yolunda
Söyleyin sevdiğim gelmesin dostlar
Derdimle yaşayıp ölsem uğrunda
Mutluyum yeter ki bilmesin dostlar
Varlığım değersiz yâr aleminde
Dostlar bir bir yol alıyor
Aşka düşen çok yanıyor
Gönlüm burda zor kalıyor
Gitmek bana göre değil
Sen olmasan deli gönül
Bana mı söylendi bu aşkın sözü
Bu günler duymaya gücüm yetmiyor
Kaç kere yaşlandı gülerken gözü
Sevenler; saymaya gücüm yetmiyor
Nefsimin elinde bulanık suydum
Aşkın ömrü yar elinde
Değer vermez öleyim mi
Derdim çoktur aleminde
Gözü yaşlı güleyim mi oy..oy..
Bu dert beni nur eyledi
Haklısın sevdiğim hata benimdir
Ağlardın düştüğüm hali bilseydin
Sevginle kavrulup yanan tenimdir
Dağlardın ruhumu yara bilseydin
Sevmeyi öğretip sevme diyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!