Uzatmış burnunu bulutların arasından eğreti güneş.
Serin esiyor meltem.
Al yeşil bezenmiş; bahçede beyaz, pembe, mor çiçekli ağaçlar.
Yem yeşil otlar, kırmızı, beyaz, mavi, sarı çiçekler.
Vızıldayıp geçiyor böcekler, sinekler, arılar.
Kaldırdım elimi göğün tavanına değmeğe, ayak parmak uçlarımda yükselerek!
Sarmal bulutlar ip yumağı, ulanmışlar birbirlerine parçalı bulutlu!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var