Ne varsa yaşama dair
Biriktiriyorsun…
Yosunlu bir olta
Kesilmiş bir gazete kupürü
Kolları olmayan bir bebek
Söylenmemiş söz
Esrik zamanlar toplamı öpüşlerin
Üzgün zamanların tadı var ellerinde
Gözlerin sessiz bir vazgeçiş oluyor
Sen kalsan bile giden bir şeyler var sesinde
Bakmak kalıyor benim payıma…
Bıraktığın palyaço ise gülüyor ışıldayan gözleri ile yeni güne
t için
Bir kadın ne kadar sessiz olabilir ise o kadar sessizdin
Ama bir kadın ne kadar sevebilir ise o kadar sevmedin
Dünya ne kadar büyük ise o kadar büyüktün
Ama cennetini de cehennemini de taşıyordun yanında
içimde çiçekler açıyor yüzüne baktığımda
ellerim...
yüzüne uzanıyor..
dokunmak için...
gittikçe çiçek..
oluyorum..
Günlerden cuma
sessizlik hüküm sürüyor
dağbaşlarında
sefalet hükümranlığının en debdebeli zamanında
çöreklenmiş varoş sokaklarına
AŞK
Sesini duymak derin dehlizlerin ıslaklığına dokunmak
Geçtiği yerlerin soğuklarını öpmek
Bir bıçağın keskin yüzü gibi sesin
Bölünmüş bedenim düşüyor bilmediği varoşlara
Aç çocuk gözleri kalanlar
Damlalar siyah birer inci
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!