Ölesiye ağlayıp kahroldum yine, başımı yasladım bugün mezar taşına..
Zemheri bir soğukluk hissettim, yattığını görünce orada bir başına..
Gözlerin, beni duymadın kurtarmadın diyordu sanki haykıra haykıra..
Ellerimi kaldırdım, dua okuyayım diye, o eşsiz ve melek ruhuna..
Canım yandı, ruhum koptu, pamuk ellerin birden gelince aklıma..
Allah’a yalvardım, seni yakanları yakmam için fırsat versin diye bana..
Nefesim durdu, sesin kulağımda, bırakma diyordun beni yalnız buralarda..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta