Özgecan'a Canımıza Şiiri - Sılanur Tayfur

Hiç korkmadılar gayet sakin ve içten
Adamlığın bittiği yerde içlerindeki hayvanı ortaya çıkardılar
Bacılarını annelerini unuttular çünkü düşünecek kadar şerefleri yoktu düşünecek ne vicdan nede zekaya sahiplerdi.
Kızı görüp hayallere daldılar saldırdılar biber gazını yiyince onurları dibe vurdular olmayan beyinlerini kullanmaya başladılar sadece pislik için çalışan zihniyetler.Başaramıyacaklarını üçünün bir adam etmediğini anlayınca gözlerinde şeytan perdesiyle kızı defalarca bıçakladılar 3 adam bir genç kızı. Zevkleri yarım kalınca kudurdular olmayan suçtan kızın acı çekmesini istediler onu yaktılar şömünenin karşında alevi izlercesine izlediler. Bir gün yaşadığı gibi öleceklerini unutmuşlardı.Delil bırakmamak için kestiler biçtiler kolay ve acımasız acıyacak bir kalpe de sahip değillerdi.Ortadan kaldırmak için attılar bir çöp atarcasına dere kenarına. Artık kurtulmuş gibiydiler yaptıkları pislikten kurtulduklarını sandılar kimse görmedi kamera kayıtlarıda yok hepsi tamam ama yaradan rabbini unutmuşlardi edeceklerinin sonucunu bulacaklarını unuttular cehennem ateşinin onların ateşinden daha sıcak can alan olduğunu unuttular.Herkes idam edilmelerini istedi ama bu ceza kalkmıştı peki hiç düşündünüz mü? İçeride kendileri kadar gaddar olmayan kişiler olduğunu en büyük duamız yaptıkları eziyetin son damlasına kadar fazlasıyla çekmeleri. Özgeye kıydıkları gibi kıyılmaları. Ölmeleri.Bizler onlarla aynı havayı solumaktan nefret ediyoruz.Cezaları çekmek yetmez biz canlarınıda alıcaz kimi zaman vicdanen kimi zaten bedenen. Ama özgenin kanı yerlerde kalmıyacak en büyük gayemiz olsun ki!