ÖZGECAN…
İnan sana kızmıyorum, sen ki daha ağzın süt kokarken, hadi amcalara pipini göster, bu adamlara sövüver oğlum diye büyütüldün. Sen erkektin, kız kardeşinin balkona bile çıkmasına izin verilmezken, sana kerhane, pavyon parasını harçlık adı altında veren, dişleri sarı, sarımsak kokan, burnun dan sarkan kılları, bıyığına karışmış, bir baba tarafından özenle büyütüldün.
İnan sana kızmıyorum, menfaatin olmayana saygıda olmaz diye düşünen, isteyenin istediği kadar çaldığı, ve namuslu insanların Çanakkale Conk bayırında kanlarının öylece kaldığı bir ülkede yetiştin. Sırtından sopayı, karnından sıpayı eksik etmeyeceksin muhabbetleriyle nikotin ve sidik kokan, varoş kahvehanelerin de doldu beynin. Bir kitap, birkaç gazete okumadan eriştin yirmili yaşlara.
İnan sana kızmıyorum, karbonhidratla, ekmekle doldurduğun o pis işkembenle belki şimdilerde toksun, ama ne acıdır ki sevgide yoksun, aşkta yoksun, insanlıkta yoksun, bağrında açtığın beş düğmeli gömleğinden görünen kılların şeref meşalesi gibi fışkırıyor her yana, ama dinle bak birkaç kelime diyecek bu Gürsel bu şair sana.
Tamamını Oku
