Mayısın ilk gününün heyecanıydı gençliğim
Mazot kokardı nefesim
Sokaklar haki üniformalar giyinirdi
Sevişmek için savaşırdı içindeki çocuk
Alnıma çarparak parçalanırdı kılıçlar
Saçlarımda kasırgalar geçerdi
Bir melodi tınısına dönerdi palet sesleri
Ben türkümü söylemeye devam ederdim.
Haziranın son gecesinin serinliğiydi gözlerin
Kekik kokardı sözlerin
Sen gülünce fesleğenler soyunurdu
Tenimden güvercinler kanatlanırdı
Dağlar yürürdü okyanus içlerine
Irmaklar doldururdum ceplerime
Bir şair balkonda şiir okurdu
Ben türkümü söylemeye devam ederdim.
Şimdi sivil ve suskunum
Farzları geçtim soluk soluğa
Nafile dualar peşindeyim
Anladım
Gökyüzü herkesindir
Yeryüzü herkesin
Senin yüzün yer ve gök
Sadece benimsin benim
Gök yüzün dür yer yüzün
Bir şair her daim türkü söylerdi
Ben şiirimi okumaya devam ederdim.
Osman BALKİS 30/06/2017 İstanbul
Osman Balkıs
Kayıt Tarihi : 1.7.2017 01:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!