Gözlerin geçen zamanın çökeleği başın yavaştan yavaştan gövdene ağır günlük günaşık umutlar büyütürsün. Bilirim adın göbeğimde soy alacakaranlıklarda kuyunun dibi kadar dar gölgenden okunuyor çeperimde zaman ve derin ve dar halükarda darül hazirun. Dolunayın şefkatinden mahrum gözlerin süzülsün kaplumbağa kadar ömrüm üstüne yeminler sırtımda olmayan bu yükün ağırlığı başım üstünde emir bu yük nabzın delişmenliğinde vicdanlandı sükunumda saklandın araklamadan aralamadan ayırmadan geceni gündüzde kolladım yaşamı. Özeleştirimi verdim ölürken..
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 16.1.2012 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!