Çevirdim aklımı,rüzgarından,
Mor’un içindeki pembenin..
Antik kentin fatihi,
Yorgun askerlere raks eden,
Bakireler kulesinde..
Kıvamsız artık, mevsimler de.
Eğilen zamanlar, dönüşsüz rüzgarlar,sızdırmaz sarılmalar.
Kıblem olan bir cemalin gözyaşları ile,
Yolluyorum birer ikişer artık, hüzün demetlerini,
Kuyulara…
En dipten gelen tik takları duyuyorum,
Ah! be, kalın kafalı adam, Sen ne laf anlamaz şeysin?
Senden istediğim şey, çok basit ve kolayca yapabileceğin bir şey
Aslında.
Bak! Bir kez daha söyleyeyim de anlamaya çalış.
Yapacağın şeyi aslında daha önce de yaptın. Yıllar önce.
Üniversite yıllarını hatırla. Epeyce havalıydın. Mahallede neredeyse
Sanrılar ferman okudu da ten, sen sandı,
Her çizgi,her yazgı,söz ve gülüş gibi,
Cevapsız kalsa da,
Derdi hayalden öte olmaz demiştim ya,
Geldinde dokundun,öptün sandı,
Yırtılmış yelkendi,aşağıdaydı fırtınasızdı içim,
Sızım sızım bu gün, kızıl bir yaprak bemol La.
Bırakıyorum.
Sarıdan dönmüş, söz almış gibi gecelerden aslı kara.
Diyor ki; ‘’Seni Uyutacaklar.’’
‘’Hatırlatacaklar.’’
Parmaklarım uzanamıyor ve ses gerçek değil ‘’Ben yok’um.’’
''Zamanlama müthiş''diye geçirdi içinden..''İnanılmaz'' dedi..Adını da çok tuttu..Henüz ezgilerini dinlememişti..Son zamanlarda çok beğenilen erkek şarkıcının sesiyle,''çok güzeldir mutlaka'' diye düşündü..Yetmedi..''çok'' diye ekledi..''çok'' hemde okadar çokki..
Hızla aklından gelip geçen düşünceleri,son günlerde geceleri,sanki kurulmuş saat gibi hep aynı saatte uyanmasına neden olan tüm yaşanmış,ve vücudunun her zerresinde hissettiği derin bir duygu selini düşündü..''Bu bir evrimmi? '' diye düşündü..
Lavanta katıyorum yağmura, çimenler mor’a koşuyor.
Daha çok sabah veriyorum bir beyaz geceye.
İnmeye doyamıyorum dibine kadar,
Sorgular çetin.
Toprağın içi bile sıcacık mor.
O beyaz gece nazlı. Bin sabah’ı yutuyor ellerimden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!