Özdemir Burun Şiirleri - Şair Özdemir Burun

Biz anadan-babadan İslam'ı miras bulduk,
Ondandır yele karşı harman gibi savurduk..!
Biz eskiden ne güzel iki İstanbulluy'duk,
Şimdi sahralarda birbirimizi yer olduk.
Bir senedir hep dünya işleriyle yorulduk,

Müslümanın dostu yok, çıkarı var Batı'nın,
İndirdiler miadı doldu diye Saddam'ın.
Kürt Hakime de verdirdiler idam kararın,
Şii' lere çektirdiler ipini o Kurbanın.
O kadar açık ki plan, gör artık Müslüman.

Yunus Emre bağlandı Taptuk'una,
Her gün ormana giderdi oduna,
Eğri odun gitmez der şeyh kapısına,
Herkesi davet ederdi mutluluğa.

Sevdalıydı Mevlana da İslam'a

Düşünürüm de düşündükçe kudururum,
Hani benim Mevlana'm, Emre'm, Fârâbi'm,
Ben ki ancak ve ancak onlarla mutluyum,
Onları tahsil etmeyene vurulurum.

Yoktur onların inancında cana kıymak,

Aslımı sorarsan da Alucralıyım.
Sıla hasretiyle yazları yanarım.
Lale-sümbül yaylalarını ararım.
llgıt-ılgıt esen yeline hayranım.

Açık elim-avucum, tok gözüm-gönlüm.

Bir yerlere mi gidiyoruz yoksa?
Aylar önce hazırlıklar başladı.
Düğün mü var, gardaş bayram mı yoksa?
Belki de Tuna' da sefer başladı.

Azıklar alındı heybeler doldu,

Bu hayattan tat alacaksan,
Bir de İslam'ı yaşa da gör..
Huzurlu mutlu olacaksan,
Bir de İslam'ı yaşa da gör..

İstanbul, bilmem ki seni nasıl met edeyim,
Seni feth edeni zaten övmüş Peygamberim,
Seni methüsenaya yetmez benim lügatım,
Sana hayrandı sevgili nurlu Peygamberim.

Nice evliya, enbiyanın gülistanısın,

Sılay-ı rahime giderim yazın,
Ancak bu kadar sevdalı olur kul,
Hem hayalimde, hem de aklımdasın,
Sana sevdalıyım güzel İstanbul...

Hayvan dahi kuyrukla haya yerini kapar,
Hayasız insansanlarsa haya yerini açar,
Hayatı yalnız hayvani duygu sanıp azar,
Açılmakla hanımlar koca bulurum sanar.