Özcan Özkan Şiirleri - Şair Özcan Özkan

Alma dedim
Ahımı
Aldın
Şimdi çıkacak
Aheste
Çok yazık

Sayıları yoktu
Paraları yoktu
Silahları yoktu
Sadece akıllı yürekleri vardı
Yetmedi

Yumuşacık yanakları
Tertemiz alnı vardı
Ama en çok elleri
Elleri aklımda kaldı
Yanaklarından makas
Alnından buse alacaktım

Azmış beyazlar gibisin şimdi
Ne kadar yıprandın ne çok kirlendin
Hangi su arıtabilir bunca pisliği
Nefret en çok nefret uyar sana şimdi
Salyalarını topla da gel gelirsen
Organını sakla da gel gelirsen

tren
tünele giriyor
karanlıkta
dudaklarını buluyorum
uyku değil
ne zamandır

Sönmüş güneşlere evrildik
Karanlıkların duldasında
Bir şafağın içine sızar gibi
Eridik kavganın
sonunda
O eylül o fırtınada

Şerefsiz ellerinle
Şerefe kaldırdığın
Kadehlerin içinde
Zehir zıkkım olayım

(1971)

Sakın benden önce
Beni bu dünyada bir başıma
Sensiz yapayalnız
Bırakıp da gitme
Ölemem, ölünmez öyle isteyince
Ah! nasıl da kimsesiz

Aynaya bakma sakın
Kendini fark edersin
Benim gözümle görür
Ne güzelmişim dersin

(1972)

Aklım başka telden çalıyor
Yüreğim başka
Ah! bir uysam, uyabilsem
Şeytana...

(2003)