sabahları kahvaltı etmem,
uzun zamandır.
yüreğim açken seni sevemiyor.
mutluyum inan,
ilk defa bu saatlerde,
mideme sancılar girmiyor.
yıllar boyu
aynı göğün yıldızlarını
seyre dalmamışız gibi
bakma
gözlerinle
yüreğimin tınısını
Ve bir sabah uyandığımda,
Göremezsem gözlerini gözlerimde,
Belki hafif bir tebessüm olur yüzümde.
Yutkunurum
Hatırlarım içinde kaybolduğum yeşili.
Garipserim.
derdini kağıda anlatmak
sıkıntısını alıyor insanın
gözlerim sulanıyor
kağıda değiyor
ama olsun
en nihayetinde ben insanım
Bana lazım olan bir damla umut
Milyon umutsuzluğa karşı sadece bir umut
Arşınlıyorum beynimin her bir köşesini
Bulabildiğim sadece sensin
Sana olan ilgim sevgim
Senle beraber geçirdiğim o az zaman
uyumak ister delicesine zihnim,
uyumak ve unutmak belki.
yorgun hayalleri unutmak,
umursanmayan düşlere dalmak.
belki rüyanda görmek sevdiğini.
senin olmayan gözlerinde aramak mutluluğu.
gözlerimde sonbaharın acizliği
kışın kudreti
gözlerimde toprağa düşenin
çığlığı
rüzgarla harman
yapraklar
desen ki unuttum mutluluklarımızı
senli her anımı attım bir kenara
başıma yıkılsa dünya
yine desen ki
onlar da ne ki
ben unuttum herşeyini
an gelir ya
tükenir ümitler
kendini gerçekleştiremediğini düşünür vucut
neden böyle der
neden böyle insanlar
en ufak bir umut kırıntısını bile göz ardı eder hayaller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!