zaman almış çantasını
sabaha yürüyor
gece güne dönüyor
ben kime dönsem
diye düşünmedim hiç
ne olursan ol demiştin
Güzel olsaydı sesim eğer,
Senin için söylenecek sevda türkülerim vardı.
Senle başlayan,
Ama hiç bitmeyen..
Aldığım nefeslerim vardı,
İçindeki oksijenin her bir zerreciğindeydin,
gökyüzü görebildiğin kadar mavi
bakabildiğin sürece şeffaf
yarin gözleri
sana baktığında güzel
elleri ellerini tuttuğunda
sıcak
ya altında toprağın
ya da aynı göğün yıldızlarını
seyre dalmış iken seninle
saçlarım
elbet dökülecek biliyorum
içim kararmış
ıslansak
yağmur yağsa
altında kalsak
litrelerce
damlanın
doyasıya
sana ayırmışım tüm saatlerimi
bugün
kuşların
bütün yoksunluklarını bırakıp
kanat çırptığı gündür aydınlığa
sana ayırmışım saatlerimi
duyduğum zamanları
görmek isterdim
okuduklarımı da
yaşamak..
ancak
daha gördüğümüzü
An gelirdi.
Gözlerimi alamazdım gözlerinden.
Neden düşman oldular bana şimdi?
Neden sana hasretle bakan gözlerimi
Görmezden gelir onlar.
Neden göz bebeklerimde biriken yaşlar
ağırlıklarını
artık bana çok uzak
karalarda bıraktı yüreğim
o karalar ki
uzak ve
ulaşılmazlardır
iyi misin diye sorma
cevaplayamamaktan korkarım
ellerim kollarım bağlı
birileri beynimi sıkıştırıyor
eziliyor zihnim
hayallerimi yok etmeye çalışıyor birileri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!