Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

oğlum dedenin bir eşeği vardı
elimiz ayağımız budur derdi
başkası gelirse onu kovardı
elimiz ayağımız budur derdi

eşektir ı-ıh demeden götüren

bilinenin odur bendedir sorun
gelenleri gördü dönüşü yoksa
malı ortasında nasılsa yorun
gelenleri gördü dönüşü yoksa

kışına bitmeden yine göründü

yetimliğim
ay deresine giderken
duyumsarım

üveyiklerin şakımasında
anamın ezgisinde

yirmisekizyıl bitti birtanem
yastık yüzü soldu
çocuklar oldu büyüdü okudu
ağaçlar yeşerdi kurudu
koca koca ömürler çürüdü

'haydi bizim evde
fıstıklı da lokumlu
üzüm var üzüm var üzüm var aman'

ayaklarımı uzatmışım
koltuğa uzanmışım

bahar kokusuyla mı geldin canım
gözlerinin içi irem bahçesi
çocuğun yüreği denli saf yanım
sözlerin değeri altın akçesi

aynı iklimlerin soluyanıyız

baharın kokusu göğe yayıldı
şubatı beşinde içim ısındı
doğanın dokusu daha doğaldı
sebatın başında içim ısındı

yaylanın yeşili arttıkça arttı

sevgin damarda atar
yürek hambat ovası
özler dikeni batar
çorak hambat ovası

çakır diken acıtır

geçti
kurban bayramı
bir yıl sonraya
kim öle kim kala
kim bilir ne ola

kapçık ağızlı
bir düşün içindesin
denizde balık

gahberif dedi
karşıdaki çocuğa