Ozan’ca Şiiri - Murat Nail Güney

Özünden, sözünden şaşma ozanım,
Nehir ol da, bendin aşma ozanım,
Derdim çok yaramı deşme ozanım,
Gönül kapısından girenlerden ol…

İzin kalır, karda gezme ozanım,
Yağmur ol, kuruyup tozma ozanım,
Her güzele beyit yazma ozanım,
Evvel aslı kimdir, soranlardan ol…

Karıncayı hakir görme ozanım,
Bey, Paşa’ya taviz verme ozanım,
Taş olmadan başım yarma ozanım,
Sözü, dağı-taşı yaranlardan ol…

Uysal at elbette koşar huyunca,
Aslan bile pusar, gitsen suyunca,
Kurt, kuzuya döner, hoş söz duyunca,
Soldurmadan güller derenlerden ol…

Şımarma, şöhreti, şan’ı görünce,
Naz etme, cananı, canı görünce,
Merhem ol yarada kanı görünce,
Lokman hekim gibi, saranlardan ol…

Dünya endamına kanma ozanım,
Dünya sana kalır sanma ozanım,
Sonra ahrete dek yanma ozanım,
Miskin Yunus gibi, erenlerden ol…

İsyan yakışır mı ozanım dile,
Her insan çekermiş zamanla çile,
Son nefes şahadet şerbeti ile,
Hakkın divanına varanlardan ol…

Kapatma önünde hiçbir kapıyı,
Usta olan yapar, güzel yapıyı,
Yarına çıkmaya senet, tapuyu,
Almadık ki Hak’tan, görenlerden ol…

Muradım, ozana yetti sitemin,
Dünyasını zindan etti sitemin,
Sarıldın boynuna, bitti sitemin,
Nice dost dergahı kuranlardan ol…

20/02/2005 Bodrum Murat Nail Güney…