Öz Şiiri - Yunus Emre İzsüren

Karanlık yarınlarla, kaplanmış gökyüzü.
Ne dilim bağlanmış, ne ruhum daralmış.
Siyah yaşanmışlıklarla kaplanmış özü,
Ne sesim tükenmiş, ne de umutlarım ağlamış.

Nefretle bürünmüş, acımasız yüzü.
Ne korku salmış, ne merhamet dağıtmış.
Sevgiyi püskürten, vicdansız özü,
Ne dağları yakmış, ne de çiçekler toplamış.

Dehşet rüzgarlar arasında, sakince süzülmekmiş son sözü.
Ne esebilmiş, ne de esmek istemiş.
Hep doğruyum demekle, yaşamak sanarmış özü.
Ne mutlu olabilmiş, ne de sevmeyi bilmiş...