Cezalardan usanmış, şımarık çocuk oldum.
Monoton bu devinimler.
Kalktığım sabah, yattığım gece aynı.
Sevi yok dost yok.
Tanışlar sanki maskeli baloda.
Yaşadığım ömrüm riyakar.
Sırıtır sefilliğime sokak kedileri bile.
Şehrin keşmekeşinde dingindir bahçem.
Ama hiç, hiç açmaz çiçekler.
Günler sayılıdır hep; Ha geldi! Ha bitecek!
Bilirim; vaktidir,
Uzak denizlerde ağlar çekilir.
Balıkçının tuzağı ve garip balığın canı,
Bilirim oyunun sonudur.
14.09.1997/ANKARA
Selçuk CoşkunKayıt Tarihi : 8.7.2000 08:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!