Oyun aynı.. Şiiri - Hüseyin Demircan

dağda çoban profesör
bayan ile oyun aynı
yürüyeni hep yerinde
sayan ile oyun aynı

ağrıyor düşünse başın
bol çalışıp çok çok aşın
kum çimento çakıl taşın
kayan ile oyun aynı

içme bira maltlarını
gör yediği haltlarını
ufak ufak altlarını
oyan ile oyun aynı

gülme yılışık yılışık
hiç olmaz bil çünkü bu şık
karanlığı kandil ışık
ziyan ile oyun aynı

aç sine yel borasına
bak yelkenin forasına
bu milletin orasına
koyan ile oyun aynı

ne utanıp 'ar haya' de
şefte sanki var ziyade
atlı süvari piyade
yayan ile oyun aynı

aç çıplak var kürk samurda
var temiz pak var çamurda
belki karsan o hamurda
mayan ile oyun aynı

kimi yabancı faktöre
inat edip ayak dire
alkış alarak takdire
şayan ile oyun aynı

hamle yapmaz atılarak
ödül aldı yatılarak
sürüsüne katılarak
uyan ile oyun aynı

halk cehalet tür illete
kapılıp düşer zillete
acımadan o millete
kıyan ile oyun aynı

şurda güzel güzel ulan
yaşıyoruz hali klan
ağılı akrebi yılan
çiyan ile oyun aynı..