Bir oyun gibi hayat
Hergün güneşle birlikte
Açıyor perdelerini güne
Ve ben ucuz bir figüran
Bu zengin sahnede
Rolümü oynuyorum...
Her gün aynı sahne
Hergün aynı rol
Ezbere biliyorum gerçekleri
Güneş batınca boşalıyor sahne
Seyirciler gidiyor
Tanrıyla ben kalıyoruz bu sahnede
Umutsuz uykusuz yalnız....
Kanım donuyor gecelerde
Sabah olmuyor
Uykular bitiyor gözlerde
Tanrılarda küsüyor
Ve ölüm denen tek gerçek
Alkışlıyor beni çıldırasıya...
26.11.2007
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta