OYSA SEVMEDİ BENİ KİMSE
Oysa sevmedi beni kimse
Denizine küs yosuna tutundu ucuz yalnızlıklarda hayat
Yarı tanrıydı şairler kendine tapınan sahte ve sahici
Ben hiçbir şeyim, ne türküsü söylenen ne yası tutulan
Kendime geç kaldım ama nefesim yağmur altında çırpınan çamur
İşte gidiyorum
Çocukluğum sana emanet
Kar kenarında uzayan paslı buz aklığında kırılgan beyazlar
Yalnızlığım benim, kutsal kitaplığım
Hangi sayfayı çevirsem sözcüklerle çevrili yüzün uçsuz kâinat
Oysa sevmedi beni kimse
Senin adınla başlayan dualar kadar amenna
Sırrına saklandığım anahtarları gözlerinin kilidi
Öğrenilmiş değildir Musa’dan önce firavun İsa’dan önce ihanet
Şose kenarlarında insanlık açlıkla burun buruna
Ümmetinden utanırdı görseydi bunu Muhammed
Yalnızlığım benim, yaşanmamışlığım
Hangi güne aksam yanıtsız sorular sokağına emanet
Bu yol bizim yolumuzdur
Aşkla örülmüş duvarlar bilinmezi taşırlar yarına
9 Nisan 2021/K Kuyu
Kayıt Tarihi : 10.5.2021 21:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!