Özlemin dayanılmazlığı son safhalarda şimdi,
Bahçeleri karanfil kokulu evlerde,
Nede huzurluyduk...
O zamanlar Henüz basmadan elbisesi çiçekli elbisesi olan,
Masmavi gökyüzüne uçurtmalar uçuran,
Her sabah güneşin doğuşu ile kendini,
Sokakların özgür ve korkusuz kollarına atan,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



