Oysa... Şiiri - Ceren Güleç

Zamanları silmişim bazı anlarda.
Yürek, istemsiz çırpınışlara maruz kalmış.
Daha önce fark edilmemiş dakikalar içinde yaşıyorum.
Bazı anlar var ki, yitip gitmiş biz fark etmeden.
Dakikalar kısa, saniyeler uzun...
Zamanlar anlamsız, zamanlar boş...

Oysa bizim de zamanlarımız olabilirdi...

Kelimeler, harfler arasına gizlenmiş bazı duygular.
Notalar arasında yitip gitmiş bir şeyler.
Hıçkırıklar tıkanıyor derinlerde bir yerde.
Şarkılar kazınıyor düşüncenin esiri beyinlere.
Şarkılar söyleniyor yiten umutları geri getirmek için.
Şarkılar dinleniyor gidenlerin ardından.

Oysa bizim de şarkılarımız olabilirdi...

Sokaklarda umut dolu çocuk çığlıkları...
Gözler parıltılı...
Yürekleri kaplamış coşular...
Dillerinde sözlüğe alınmamış kelimeler...
Çocuklar yalınayak, çocuklar umut dolu...
Çocuklar ki, aracısı nice sevgilerin...

Oysa bizim de çocuklarımız olabilirdi..

Bulutlar kümelenmiş birbiri ardına.
Yağmur yağıyor sevgileri ıslatmak için.
Kağıt gemiler yüzüyor kaldırım kenarlarında.
Hiç yolcusu yok...
Kağıt gemiler süzülüyor derin maviliklere doğru...
Kağıt gemiler ki, aydınlığın sessiz adımları...

Oysa bizim de kağıt gemilerimiz olabilirdi...

Hazan, beraberinde hüzünleri de dağıtmış sokaklara.
Ayrılan ellerde parçalanmış yürekler...
Kimi yüreklerde sevgi tohumları...
Birbirine verilen sözler...
Ben... Bilinmez sevgilerin camlar arkasındaki temsilcisi...
Sen... Yabancı umutların sahte sahibi...

Oysa biz, birbirimizin olabilirdik...

Ama sen istemedin...

[email protected]