Öyrendim
Heyat nedir, sual verdim özüme,
Menasını çiçeklerden öyrendim.
Yaşadıqca çarpışmayı, sevmeyi
Qelbimdeki dileklerden öyrendim.
Bir yay aldım çıxmaq üçün şikara,
Tuş geldim bir ahu gözlü nigara.
Nişan alıb ox atmağı, ne çare,
Daş ürekli meleklerden öyrendim.
Sular kimi köpüklenib daşmağı,
Eller kimi uca dağlar aşmağı,
Min bir emel arxasınca qoşmağı
Dürlü-dürlü üreklerden öyrendim.
Xeber olsun her tazeye, her gence
İnsan çocuq, heyat ona eylence...
Men gurultu qoparmağı ilk önce
Alov gözlü şimşeklerden öyrendim.
Heyat nedir, ölüm nedir, boş sual,
Sevda nedir, hicran nedir, bir xeyal,
Men bunların esasını, işte, al,
Hep çekdiyim emeklerden öyrendim
(1908-1939)
Mikayıl MüşfiqKayıt Tarihi : 20.2.2013 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Heyat sevgisi
Ah, men günden-güne bu gözelleşen
İşıqlı dünyadan nece el çekim?
Bu yerle carpışan, göyle ellesen
Dostdan, aşinadan nece el cekim?
Dönme bir sebneme yaz seherinde,
Könül, güneş kimi parla yerinde!
Göylerin laciverd eteklerinde
Geden bu qovğadan nece el çekim?
Tebiet varlıdır, tebiet xesis,
İşlederken onu, sen ey mühendis,
Men de qart daşlara verdiyim bu hiss,
Bu ince menadan nece el çekim?
Bir yanda terlanlar, dumanlı dağlar,
Bir yanda keklikler, ayna bulaqlar.
Bir yanda bülbüller, çiçekli bağlar,
Men bu tamaşadan nece el çekim?
Qarşımda dalğalı derin bir ümman,
Ümmanı sarsıdar bir acı tufan,
Beyaz köpükleri bir çiçek yapan
Serden, xülyadan nece el çekim?
Mehriban sevgilim qarşımda durdu,
Yene şairliyim başıma vurdu,
Menden Mecnun könlüm maraqlı sordu:
Bu sacı Leyladan nece el çekim?
Xezan acısına edib tehemmül,
Gülün kölgesinde ötende bülbül,
Heyat,heyat!- deye cırpınır könül,
Könülden, sevdadan nece el çekim?
Mikayıl Müşfiq
TÜM YORUMLAR (15)