Oynak İrma Şiiri - Murat Yılmaz 7

Oynak İrma

Anladım.
Senin içinde ben yokum.
Boşluk doldururcasına kumarına devam ediyorsun.
Benim balkonum var İrma.
İki küçük tabure,
yanlarına yakıştırdığım masası ile kahvemiz hazır İrma.
Aşağıya bakınca kendini sokağın efendisi zanneden azman kediyi görürsün.
Akşam üstü fabrika dağılır,dağılmış dağınık insanlar önümden geçer.
İçerideki radyo,
hafif bir müziği hınzır rüzgarlı havaya kırpıştırır.
Papatyamı seversin yoksa sokağımda dolaşan kırmızı rüzgarımı İrma.
Yoksa ocakta kaynayan suyun cazibeli çağrısınımı.
Hayat küçük bir balkonda,hiç birşeyi umursamadan dans etmektir İrma.
Umursamadan yeniden soruyorum,
benimle dans edermisin.