kahretsin! ufukta bile görünmüyor teselli.
yorgunum, takatsizim, üstüne üstlük kimsesizim.
bahtımın zalim kollarında unutmuşum kendimi.
...ve eski bir resimde yitirmişim sevgimi.
yeni acıları beklemekteyim savunmasız.
kararsız bakışlarla duvarlarla konuşmaktayım.,
öylesine yaşamaktayım yani. hani biri: "öl! " dese, öleceğim...
Kayıt Tarihi : 26.9.2016 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!