Öylesine Bir Aşk Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Çok uzun zaman önce bir gün, aylardan mayıstı
Sıcacık bir bahar, vakit öğleyi geçmiş, ikindiye yakındı
Aklımda kalan rakamlar, yirmi iki sayısıydı
Sen bilmiyordun ama, benim bir yaşama sebebim vardı

Zor tuttum kendimi, kezzap dökülmüştü gözlerime,kırpış kırpıştı
Biterken hayallerim, bu nasıl canıma kastedip, kıyıştı?
Asarken duygularımı darağacına, nasıl pervasızca harcayıştı?
Sen bilmiyordun ama,benim bir yaşama sebebim vardı

Hayatımın dönüm noktası, simsiyah bir bahardı
Elinde de destan gibi ölüm fermanım vardı.
Hiç dinlemedin mi? sevenle oyun olmaz şarkılarını?
Sen bilmiyordun ama,benim bir yaşama sebebim vardı.

Yangın yeriydi sanki yüreğim, o nasıl bir yakıştı?
Kimseleri görmedi gözüm, amansızca, nasıl bir kaçıştı?
Hayata da sana da lanetler yağdırıştı.
Sen bilmiyordun ama, benim bir yaşama sebebim vardı.

Son gördüğümde seni, o nasıl bir bakıştı, yuuh sana bu nasıl aldatıştı
Söküldü kalbin yerinden,ne olur gitme diyen bir yalvarıştı.
Kendimden bilirim ben bu acıyı, bana kaç kez yaşatmıştı.
Sen bilmiyordun ama, benim bir yaşama sebebim vardı.

Olamaz, ilk kez gerçek, ilk kez yalansız dı,kıyamam
Sessiz çığlıkları,ciğerlerini nasılda parçalamıştı.
Artık çok geç yalanlarla en güzel yıllarım harcanmıştı.
Gördün, artık mini minnacık başka bir yaşama sebebim vardı.