“Ruhumuzu zindanlara kapattıktan sonra yaktığımız ağıt; Acıklı bir türkü olur sadece, bizden başka hiçbir insanın yüreğini dağlamayan…”
Ben O’na “kâinatım” derdim hep,
İlk nefesi ondan alıp, son nefesi ona verirdim,
Odun ateşli, kenar mahalle fırınlarında yanar, kavrulur
Ağır ağır pişerdim,
Fırıncının kırık küreği kadar engindi tüm bildiklerim…
img src='http://img190.imageshack.us/img190/497/araf179.jpg'
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Devamını Oku
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta