Öylesine Şiiri - Halil Özcan

seher soğuk ve beyazdı.
güvercinler öterken,
sokak lambaları sönerken,
öylesine güzeldi her şey;
öylesine çirkin.

papatyalar, öylesine çiçekler;
öylesine böceklerdi kelebekler.
öylesine uyumadım bir gece,
bir başka sabah uyandım öylesine.

öylesine bir tattı tadı aşımın.
köpekler ve kediler öylesineydi.
'öylesine' miydi adı yaşamın?

öylesine bir şehirden
giderdim öylesine,
öylesine bir şehirden,
bir diğer öylesine...

sen yokken.