Öyle sevmeli ki insan;
Bir elmas taş nasıl erimezse ateşte,
Küçük bir çizik bile atamazsa parlak yüzüne,
En sert metaller,
İşte öylesine sağlam olmalı.
Öyle sevmeli ki insan;
Karakışlar dondururken ellerini,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta