ne hiçliği diyorum,
boşversene!
oluk oluk akıtmış hakikat bilmecesi
ama sus payına kanıp
yine yutmuş sessizliği sokak.
usulsüz gözaltı sebebi şu aydınlık
lambaların parlaklığı
infial yaratıyor
öylece kıtlık
öyle asi..
kör boğan bir eşik dilsizlik
kumdan saatlerin hükmü yok
çehrenin iniltisine..
ve mıhlanır kalıyorsun
kaçış ataklarının tam ortasında..
yatay uzayan firari ayaklarına inat
öylece dikine,
öyle acemice..
azabın azameti bu saran
teklik dehlizini,
mahsenlerin, mahşer meydanı.
çileli yalnızlığın ipleri sökülür
içinin duvarlarından,
saracak yüreğin yok
mıhlanır kalırsın
öyle engin
öylece tek.....⚘
... özlem/
temmuz/yirmi beş
Kayıt Tarihi : 25.7.2025 04:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!