Öyle Kal Şiiri - Yanis Bozikis

Öyle kal!
Ve saçlarına
ve boynuna
gezegen benim.
Diller sürüyorum
güney körfezlerine.
Gezdir zambak dilimi
ayışığının ıslak yosunlarına
ve durgun,karanlık
sessizliğine çek beni.

Yanıyor...
Yanıyor Sonbaharım.
Diller sürüyorum
gövdenin baharında.
İnce parmakların
gümüşsuyu dereleri,
ışığı sızıyor karanlıkların
ve fışkırıyor derinliklerinden çığlıklar.
Öyle kal! Çırılçıplak,
bir gece gibi upuzun.
Öyle kal! Ay batıyor,
birazdan güneş doğacak.