Öyle hasretiz ki özlemler yüce
Bu gurbet yaşamı zarar mı bilmem
Ömür heba oldu bir koca hiçe
Kadim dostlar bizi arar mı bilmem
Bu nasıl gurbet ki gidenler dönmez
Hasret gönlü yakar ateşi sönmez
sayısız dere var bu dere dinmez
Ağlamak sızlamak yarar mı bilmem
Gurbetçiler her dem yurdunu anar
Onun hasretiyle yürekler kanar
Ah memleket deyip içimiz yanar
Bizi dostlarımız sorar mı bilmem
En büyük mutluluk gönüle girmek
Ne güzel duygudur sırrına ermek
Şu dünya gözüyle dostları görmek
Bir gün bu hoş duygu sarar mı bilmem
Mikdat der hasretin yarası derin
Ne olur arada bir selam verin
Kahrı çekilmiyor bu garip yerin
Dostlarım hayıra yorar mı bilmem
Kayıt Tarihi : 4.2.2006 05:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DOSTLAR SENİ UNUTMAZKİ
Mikdat BAL'a
.Gönül bağı ile seven dostların
Benim hatırımı sormazlar sanma
Onlarında yası senin yasların
Vesveseye düşüp şeytana kanma.
Gönül yolu ile bağlıdır gurbet
Hasrete düşüpte boşuna yanma
Her giden geriye dönmüyor elbet
Giden bizi bekler,hayale dalma.
Özlersin tabi ki, ırmağı dağı,
Yurdundan o kadar uzakta kalma
Bak seni bekliyor,bahçesi bağı
Ateşe düşüpte boşuna yanma
İnsan yüreğini hiç kanatır mı,
İçinde büyüyor küçücük damla
Bal’sın sen dostların hiç unutur mu
Hoş sedan uyarır bizi zamanla.
İbrahim COŞAR
TÜM YORUMLAR (3)