Düşünmek bu kadar acı verebilir mi bir insana? Veriyor işte!
Şimdi ağlamak en ucuzundan bitmişliğin seyrinde.
Alamadığın nefesi vermek istercesine girdabında yalnızlığın
Ne yana baksan hiçliğin sinmiş gözlerindeki çaresizliğe.
Artık ölmelerin vaktidir, en yoksulundan zamanın ayazında
Ya da ihtimaldir ki kabullenip içinde yanan ateşin yalazında.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
