Öyle bir yaşamalıyım ki...

Öyle bir yaşamalıyım ki;

Yıldız gibi parlamalı gözlerim, umuda ışık yaymalı,
Yürüdüğüm yolda, adımlarım güçlü ve emin olmalı
Heyecanım ilk günkü gibi, canlı ve kalbimde tavam yapmalı
Yüreğim dolu dolu çarpmalı, kafesinden fırlamalı.
Gecenin gizeminde, gündüzün şeffaflığında,
Kaybolmamalıyım…
Bedenim bir ok gibi, fırlamalı hedefine,
Bir rüzgâr olmalıyım, estim mi hayata.
Denizin dalgası gibi alıp götürmeliyim, tuttum mu kollarından,
Bir şahinin gözlerinden, okumalıyım hayatı,
Sevdim mi sökmeliyim yüreğini, benim yörüngemde dönmeli,
Koştum mu kaslarıma, kramp girene kadar durmadan,
Yorulsam da durduğumda, varmalıyım hedefime,
Bir çiçeği kopartmadan koklarken bile, içime çektiğim hayat olmalı,
Ödüm vermeden, değerlerimde, coşmalıyım, coşturmalıyım,
Öyle bir kucaklamalıyım ki; bedeni acımalı canım dediğime,
Hissetmeli beni, eğer dostumsa,
Özlemlerimi esir etmemeliyim, kanat çırpan bir kuş gibi uçabilmeli,
Yattım mı tüm bedenimle uyumalıyım,
Bir denize girdiğimde, ruhuma kadar ıslanmalıyım.
Nefesi öyle çekmeliyim ki; ciğerlerim yanmalı, yaşadığımı hissetmeliyim.
Bir suyu içtiğimde kanmalıyım, hayat kaynağı olmalıyım,
Gerçeklerimin üzerine yürümeliyim, korkusuzca savaşçı gibi,
Dertlerimi dert yapmadan, çözümcül olmalıyım.
Cesaretim kadar, hayallerimin peşinden gitmeliyim.
Gerçeklerim kadar, mantıklı olmalıyım.
Her yaratılanın bir amacı, olduğunu bilip,
Kendi amacımı aramalıyım, bulana kadar,
Öyle bir yaşamalıyım ki; yaşadım demeliyim hayatı.
Damarlarımda hissetmeliyim, hücrelerime kadar.

Oktay ÇEKAL
19.05.2011-17.28