Öyle susup kalmak olmaz yokuşlarında hüznün
Öyle salmak olmaz kendini geriye doğru
Anlamazsın ne olduğunu ne zaman düşüp de
Yara bere içinde kaldığını
Öyle bırakmak olmaz hemen kalbi
Paramparça oluverir
On yılları hiç edersin göz açıp kapayıncaya kadar
Piç olur hayallerin
Kaldırım taşlarında yatar gururun
Öksüz
Ve yetim
Ve düşmüş
Gözlerinden akan yaşla kala kalırsın ortada
Bir bakmışsın en dibindesin hüznün
Bir bakmışsın boşalmış şişen
Bir bakmışsın sen yoksun
Ne dost anlar halinden
Ne de sevgili
Öyle kala kalırsın ortada
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta