Ben açmamış bir goncanın hayalindeyken,
O ne güzel bakıştı öyle!
Gözlerinden bir kelebek uçurdu beni maziye,
Zaman durmuş gibiydi bir anlığına,
Kalbim ürkek bir kuştu, sığınmış avucuna.
Solgun bir gül gibi titredim içimde,
Sanki baharın ilk soluğuydu yüzünde,
Bir kelime etmeden konuştuk epeyce,
Aynı sessizlikte, aynı düşte gizlice...
Rüzgâr bile hafif esiyordu sanki,
Kıyamazdı saçlarına dokunmaya,
Bir tebessüm yeterdi bana o an,
Bin sayfa şiir yazsam anlatamam sana.
Kaldım öyle, bakışının ucunda,
Bir ömür suskun, bir ömür yorgun,
Oysa ne çok şey vardı gözlerimde,
Ve ne az şey duyulurdu dudaklarımda…
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 3.11.2024 16:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!