Öykü Cemil Taş Şiiri - Yorumlar

Cemil Taş

(Yirmi altı yaşında kaybettiğim ağabeyimin anısına saygıyla)

Yıl 1959. Aylardan Eylül. Yirmidokuzunda kesilmişti göbeğim. Tavandan bacalı tek göz evde çığlığım kuzuların meleşmelerine karışmıştı. On üç yaşında evlenen Nazo gelinin doğup ama yaşamayan üç çocuğundan sonra gözbebeği olmuştum babam Süleyman’ın. Zayıf, çelimsiz ufak tefek bir çocukmuşum, bu da fazla yaşamaz denilen türden. Tahminleri doğru çıkaracaktım, sadece biraz gecikerek.

Çeyrek asırlık bir ömre ne sığdırılabilir ki?