Övünsün.. -2- Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

İnsanların çoğu bil dilsiz Şeytân,
Zûlme karşı mertçe çatan övünsün;
Benliğini aşmış erlerin meydân,
Nefsini Allah'a satan övünsün..

Boynuma takmıştır Aşk kemendini,
İmtihân dünyası, çözdüm fendini,
Zümresine sâlih kullar kendini,
Var ise ne mutlu, katan övünsün..

Çile çekmez insan, elbette azar,
Nefis her ân kabri bedene kazar,
Yezit misâl sultân olsan ne yazar,
Hüseyince şehit batan övünsün..

Mal, şöhret, makâma eğilme boyun,
O uğurda çoktur nefsinin oyun,
Olmayasın sakın arzûna koyun,
Hiçlik makâmını tadan övünsün..

Elest'ten kalmadır bende bu yara,
Mecâzi mahbûblar olmuyor çâra,
Ne iş yaparsan yap, rızâyı ara,
Atınca Hakk için atan övünsün..

Dünya gibi fâni, musîbet nîmet,
Yaratamaz hâyır şer mahlûk aklet,
Adem ne olursun Hakk'tandır sabret,
Vicdânı huzurla yatan övünsün...