şehrin tek düzeliğinde ölüler ve diriler,
ölüler dirilmişti, sağır ve dilsiz...
herşey öldü denmişti.
ardın sıra peşinden koşacağım gölgemi arıyordum,
onu öldürmüşlerdi.
ölüler diriliyordu dirileri öldürüyordu,
ben dinliyordum, dilsizler konuşuyordu,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
