Oturdum insanlık sofrasına.
Önümde beş tabak vardı.
Birinde sevgi, birinde muhabbet, birinde Sadakat,
Birinde ahde vefa, birinde de vicdan ve merhamet vardı.
Hangisinden başlayacağımı düşünürken, kaşığımı sevginin olduğu tabağa uzattım.
İlk kaşıkta daralan ve boğulacak gibi olan gönlüm genişledi.
Öylesine genişledi ki, kemlik bilmeyen sevdalı gönlüm, bedenime sığmaz gibi geldi bana.
Ben nefret eyledim sizin gerçekten
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz
Devamını Oku
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta