Otopsi Şiiri - Mutlu Coşkun

Çok değil
Belki bir ay önce
Bir babaydın sen,eli öpülen
Belki bir az önce
Bir anneydin sen,hürmet edilen
Belki bir an önce
Bir yavruydun sen,hediye denilen

Oysa şimdi,bir insan kalıntısı
Bir yığın kemik,bir torba etsin sen
Buz gibi beden,yer yer kan pıhtısı
His yok,ses yok,yükten ibaretsin sen

Sebep?
Şüpheli ölüm...

Ne de zamansız deme sakın
Ustalıktı ruyan,çıraktın
Zamanıydı,yakındı yakın
Geride ne çok sır bıraktın

Kolay gelsin...