Ötedeki Şiiri - Habibe Merih Atalay

Ötedeki tekrardan, tekrarın
Tekrarının tekrarından da ötedeki

Tekrarlar dizilimi olmayan
O yeni başlangıca.

Olaydı nasıl olacağı hayal edilen
Hep, her sabah başlangıcından
Her sabah olmayan başlangıcına
Evrilten iz.

Ne ve ne
Olmayan o başlangıç

Düşlenemiyor henüz o sıçratma
Tekrar sayılır bu kaçıncı sıçrama da
Bir sıçrar ve iki sıçrar!
Hep yaşanmıştır.

Yaş atmış iki dir-hem bir çekirdek- iken
Sıçma, her gün yaptığımız
Heran yapabileceğim olan.

Sıç - sıç-ra - sıç-rama -
Geçmeli bu kelamları kalem kalem.
Atlama yok, sıçrama yok,
Zıplama, zaplama, koşma koşullama yok,
Yürüme daha.

Yol yok, iz yok, izlenim yok,
İzlemek yok sizi. Size. Sizden.

Yokların tekrarını, tekrarlamamış
Okları izler ben,
Olmamışları sayar adım,
Sayabilirse.

Sayamadıklarım
İşte oradadır
Tekrarlanmamış cümlemde
Bir derece imgesi gibi olarak durur
0 üssü° süre uzunluğunda zamanca.

Baş dönmesi iste,
Mide bulantısı, ateş basması iste!
Kalp çanlarının ritminin artarak çalmasını
Bünyenin alarm düğmesine basmasını dile
Kus, habire!!

Çarpıntı!! Çarpıntı çarpıntı

ÇARPTI!! DUR!! DURDUR!!

Durduk.

Paketi geri sar şimdi, yemek sepetine.
Baştan arıyoruz vurgunumuzu
EN BAŞTAN!!

Ekmeğin fiyatı kaç olmuş?
Bahanesiylen.

Tekrar, güvencedir, diyor tekrar.

Çipipi kopartmama güvencesiylen
Düşürüyor yöneltiyor aratıyor
Erişilecek demek bu son ramak
Yörüngesinden döner incelik çekirdeğinin.

Hadi, söyle bana, ne oldu? der anne
Yankılanır sesi
Çocuk, nutku tutuk
Ağlamıyor.

Ciltler dolusu hitler kabusu
Çağlar var gözlerinde
Geniş geniş başlıyor işte geçiş.

Burda bilenir inandırma
Dürüst olmalı
Kışkırtış bu yönlüdür
Kendi kendince.